Είναι το ενδέκατο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου και λέγεται λάμδα.
Προήλθε από το φοινικικό γράμμα λάμεδ, που σήμαινε τη βουκέντρα του ζευγά.
Έχει συγγένεια με το γράμμα ρ, που [GLi] είναι κι αυτό, όπως το λ υγρό.
Συχνά στην ομιλία ,ή, στη γραφή, αντί για το ρ βάζομε το λ (π.χ. φαλακρός – φαρακλός, Γρηγόρης – Γληγόρης).
Κάποτε βάζουμε το λ στη μέση του ν (πλεμόνι-πνεμόνι).
Το λ΄, ή, Λ΄ σημαίνει 30, τριακοστός και το λ, ή, Λ 30.000.
Επιμέλεια Άρθρου : Γεώργιος Λυμπερόπουλος
