Ένας από τους 12 αποστόλους.
Είναι ο συγγραφέας του πρώτου βιβλίου του κανόνα της Καινής Διαθήκης.
Κλήθηκε από τον Κύριο στο αποστολικό [GLi] αξίωμα, ενώ βρισκόταν μπροστά στο τελωνείο του, όπου εισέπραττε τους φόρους στην Καπερναούμ
(Ματθ. θ’, 9–10).
Αναφέρεται και στους τέσσερις καταλόγους των αποστόλων, άλλοτε ως Ματθαίος και άλλοτε ως Λευίς, γιος του Αλφαίου.
Στο Λουκ. ε‘, 27–32 περιγράφεται πώς έγινε η σωτήρια κλήση :
ο Ματθαίος καθόταν στο τελωνείο και εισέπραττε φόρους από τους διερχόμενους (για το λόγο αυτό οι τελώνες ήταν και οι πιο
μισητοί στο λαό).
Τότε φάνηκε ο Ιησούς, ο οποίος κάλεσε το Ματθαίο να τον ακολουθήσει και ο ευαγγελιστής τότε «καταλιπών άπαντα αναστάς
ηκολούθησεν αυτώ».
Όμως πριν από την εγκατάλειψη του τελωνείου ο Ματθαίος έκανε μεγάλη γιορτή για τον Ιησού, όπου παραβρέθηκαν
και ένα πλήθος από τελώνες.
Αυτό κίνησε την οργή των Φαρισαίων και Γραμματέων, οι οποίοι κατηγόρησαν τον Ιησού ότι συναναστρέφεται τους τελώνες.
Ο Κύριος όμως τους αποστόμωσε λέγοντάς τους ότι δεν ήρθε για κείνους που νομίζουν ότι είναι υγιείς (όπως αυτοί), αλλά για να σώσει τους αμαρτωλούς.
Με το ευαγγέλιό του ο Ματθαίος, που το έγραψε στην αραμαϊκή γλώσσα, γύρω στο έτος 55, σκοπεύει να αποδείξει, με βάση τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης, ότι ο Μεσσίας είναι ο Ιησούς.
Γι’ αυτό αρχίζει από τη γέννηση του Σωτήρα και καταλήγει στην ανάσταση.
Η μνήμη του τιμάται στις 16 Νοεμβρίου.
