(Εγκυκλοφορώ)
Χειροκίνητο μηχάνημα για ανύψωση βαρών (π.χ. αυτοκινήτων). Από άποψη μηχανισμού οι γρύλοι χωρίζονται βασικά σε . . . . τέσσερις κατηγορίες:
- Με οδοντωτούς τροχούς και οδοντωτό κανόνα.
- Με όνυχες και [GLi]οδοντωτό κανόνα.
- Κοχλιωτοί και
- Υδραυλικοί.
Οι δύο πρώτες κατηγορίες αποτελούνται από κατακόρυφο οδοντωτό κανόνα, στην κορυφή του οποίου στηρίζεται το βάρος. Στην πρώτη κατηγορία η κίνηση μεταδίδεται από το χειροκίνητο μοχλό που κινείται από πάνω προς τα κάτω στον κανόνα μέσω ενός οδοντωτού τροχού, ενώ στη δεύτερη η κίνηση μεταδίδεται μέσω δύο μεταλλικών νυχιών που λειτουργούν εναλλάξ ανυψωτικά και ανασταλτικά (δηλαδή διατηρούν τον κανόνα στη νέα του θέση και δεν τον αφήνουν να πέσει).
Στους κοχλιωτούς γρύλους ο κανόνας αντικαθίσταται από κατακόρυφο επίσης κοχλία με σταθερό περικόχλιο, στην κορυφή του οποίου στηρίζεται το βάρος που θα ανυψωθεί. Εδώ ο μοχλός κινείται στο οριζόντιο επίπεδο περιστρέφοντας τον κοχλία έτσι ώστε αυτός να κινείται προς τα πάνω.
Οι υδραυλικοί κοχλίες αποτελούνται από μια δεξαμενή που περιέχει υγρό (συνήθως λάδι ή νερό), από ένα έμβολο που βρίσκεται μέσα στη δεξαμενή και στο επάνω άκρο του οποίου στηρίζεται το βάρος. Η κίνηση μεταδίδεται μέσω μιας χειροκίνητης αντλίας που συμπιέζει το υγρό της δεξαμενής και έτσι προκαλεί την ανύψωση του εμβόλου.
ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΓΡΥΛΟΥ
Με τη βοήθεια του γρύλου μπορεί να παραχθεί δύναμη ικανή να σηκώσει ένα αυτοκίνητο.
Αυτός ο γρύλος χρησιμοποιεί έναν κύριο κοχλία, για να πολλαπλασιάσει την δύναμη στρέψης που εφαρμόζεται στη λαβή, η οποία είναι ένας περιστρεφόμενος μοχλός.
Η λαβή μπορεί να κινηθεί 50 φορές περισσότερο από το αυτοκίνητο είναι 50 φορές μεγαλύτερη από τη δράση στη λαβή.
