Γεννήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 1846μ.Χ. στη Σηλυβρία Θράκης.
Οι γονείς του έφεραν το όνομα Δήμος και Βασιλική, στο επώνυμο Κεφαλά.
Είχε άλλα 6 αδέλφια, όπου ο Άγιος Νεκτάριος ήταν το πέμπτο παιδί της οικογένειας.
Λέγεται πως το κοσμικό του όνομα ήταν Αναστάσιος.
Σε ηλικία 30 χρόνων έγινε μοναχός στη Νέα Μονή της Χίου και δύο χρόνια αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος με το όνομα Νεκτάριος.
Το 1882 εισήχθη[GLi] στη Θεολογική σχολή του πανεπιστημίου της Αθήνας, από την οποία αποφοίτησε το 1885.
Στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου πήγε, χειροτονήθηκε αρχικά πρεσβύτερος (αρχιμανδρίτης) και τέλος μητροπολίτης Πεντάπολης (1889).
Ένα χρόνο αργότερα παύτηκε από τα καθήκοντά του ως μητροπολίτης Πεντάπολης, επειδή ορισμένοι τον ζήλεψαν και έπεισαν τον πατριάρχη Αλεξάνδρειας Σωφρόνιο.
Επέστρεψε λοιπόν στην Ελλάδα το 1891 και διορίστηκε ιεροκήρυκας πρώτα Χαλκίδας και αργότερα Φθιώτιδας και Φωκίδας.
Το 1894 κλήθηκε και ανέλαβε τη διεύθυνση της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής στην Αθήνα χάρη στην εκτίμηση που του έδειξε η βασίλισσα Όλγα.
Στα χρόνια του η Ριζάρειος παρουσίασε ιδιαίτερη ακμή.
Το 1908 παραιτήθηκε από τη διεύθυνση της Σχολής και ίδρυσε το γυναικείο μοναστήρι της Αγίας Τριάδας στην Αίγινα.
Εκεί έζησε ως το τέλος της ζωής του (1920).
Πέθανε στο Αρεταίειο νοσοκομείο στην Αθήνα, όπου μεταφέρθηκε για θεραπεία.
Ανακηρύχτηκε επίσημα άγιος από το Οικουμενικό Πατριαρχείο το 1961 και η μνήμη του γιορτάζεται στις 9 Νοεμβρίου.
Η μονή της Αγίας Τριάδας έκτοτε έγινε τόπος προσκυνήματος και πολλοί ναοί χτίστηκαν στη μνήμη του, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Έργα του: «Αι Οικουμενικοί Σύνοδοι της του Χριστού [GLi]Εκκλησίας»,
«Τα Ιερά Μνημόσυνα»,
«Υποτύπωσης περί ανθρώπου»,
«Ιερών και φιλοσοφικών λογίων θησαύρισμα»,
«Χριστολογία»,
«Περί των αιτίων του Σχίσματος» κ.ά.
Επιμέλεια Άρθρου & Φωτογραφίας : Γεώργιος Λυμπερόπουλος
