Η γυναίκα εκτός από την διαφορά της, ως προς τα γεννητικά της όργανα είναι και ποιο λεπτή στον σχηματισμό του κορμού της.
Ο θηλυκός άνθρωπος.
Εκτός από το κύριο γνώρισμα που την ξε[GLi]χωρίζει από τον άντρα, δηλαδή τα διαφορετικά γεννητικά όργανα, παρουσιάζει και δευτερεύουσες διαφορές.
Το γυναικείο σώμα είναι συνήθως μικρότερο και λεπτότερο από το αντρικό, τα οστά και οι μύες είναι λεπτότεροι, ενώ έχει μεγαλύτερη ποσότητα λίπους.
Το κρανίο είναι κάπως πιο μικρό και το πρόσωπο εμφανίζει λεπτά χαρακτηριστικά.
Έχει αναπτυγμένους τους μαστικούς αδένες (μαστούς) και πλατύτερη λεκάνη, ώστε να είναι δυνατή η ανάπτυξη του εμβρύου κατά την κυοφορία.
Γενικά, δεν παρουσιάζει έντονη τριχοφυΐα στο σώμα.
Η φωνή είναι οξύτερη από την αντρική.
Το βάρος της είναι μικρότερο, καθώς και η μυϊκή δύναμη.
Η μεγαλύτερη βιολογική αντοχή της γυναίκας είναι μια πρόνοια της φύσης καθώς αυτή κυοφορεί και τεκνοποιεί.
Ο μέσος όρος ζωής των γυναικών είναι επίσης λίγο μεγαλύτερος αυτού των ανδρών.
Η γυναίκα προσβάλλεται ευκολότερα από τον άντρα από ασθένειες των γεννητικών οργάνων εξαιτίας της ανατομικής κατασκευής τους που τα εκθέτει περισσότερο στους παθογόνους παράγοντες.
Στο δίκαιο των περισσότερων χωρών και εποχών η γυναίκα είχε μειονεκτική θέση και δυσμενή μεταχείριση από τον άντρα. Κατά το ρωμαϊκό δίκαιο η γυναίκα δε θεωρούνταν ικανή να μετέχει στα κοινά της πολιτείας, δεν είχε δικαίωμα ψήφου και ήταν ανίκανη να επιχειρεί δικαιοπραξίες (απόκτηση κληρονομιάς ή περιουσίας κτλ.). Κατά το αρχαίο ελληνικό δίκαιο του 5ου αιώνα π.Χ. μπορούσε να αποκτήσει κληρονομιά, ήταν όμως ανίκανη να τη διαθέσει η ίδια.
Κατά τους νεότερους χρόνους ο χριστιανισμός ανα[GLi]γνώρισε την ισότητα της γυναίκας με τον άντρα ενώπιον του Θεού, όχι όμως ενώπιον των ανθρώπων.
Σήμερα σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες, όπως και στην Ελλάδα, η ισότητα αντρών και γυναικών είναι αναγνωρισμένη νομικά και τυπικά σ’ όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής.
