(Μυθολογία – Οδύσσεια)
Έξι μέ[GLi]ρες και νύχτες αρμένιζαν τη θάλασσα και την έβδομη έφτασαν στην Τηλέπυλο, τη γη των Λαιστρυγόνων. . . . .
Άραξαν τα πλοία τους στο λιμάνι της χώρας, [GLi]που ήταν μικρό, περιτριγυρισμένο από ψηλά βράχια και με στενή είσοδο.
Μονάχα ο Οδυσσέας αγκυροβόλησε το δικό του καράβι σ’ έναν κάβο έξω από το λιμάνι. Από ένα ύψωμα αντίκρισαν την πολιτεία που είχε ιδρύσει ο Λάμος. Οι κάτο[GLi]ικοι ασχολούνταν με την κτηνοτροφία.
Και κάποιος που δεν είχε ανάγκη από ύπνο, θα μπορούσε εκεί να κερδίζει δυο μεροκάματα, βόσκοντας τη μια γελάδα και την άλλη πρόβατα γιατί εκεί η νύχτα με τη μέρα ήταν πολύ κοντά.
Αμέσως ο Οδυσσέας έστειλε τρεις συντρόφους για να μάθουν ποιοι κατοικούσαν σ’ αυτή την πολιτεία. Στο δρόμο τους συνάντησαν μια κοπέλα που κουβαλούσε νερό από την πη[GLi]γή Αρτακία. Αυτή τους πληροφόρησε πως βασιλιάς της χώρας ήταν ο Αντιφάτης, ο πατέρας της, και τους οδήγησε στο παλάτι.
Εκεί τους δέχτηκε η βασίλισσα, μια θεόρατη γυναίκα που προκάλεσε την έκπληξη και το φόβο των αντρών. Όταν έφτασε στο παλά[GLi]τι ο Αντιφάτης, χωρίς καμιά συζήτηση, άρπαξε τον έναν από τους τρεις και τον καταβρόχθισε. Οι άλλοι δυο κατατρομαγμένοι το έβαλαν στα πόδια και έφτασαν στα καράβια.
Πριν όμως προλάβουν να βγούνε από το στενό[GLi]λιμάνι, ο Αντιφάτης έβαλε τις φωνές και άρχισαν να εμφανίζονται χιλιάδες εξαγριωμένοι Λαιστρυγόνες που πετροβολούσαν με τεράστιες κοτρόνες[GLi] τα πλοία και κατάφεραν να διαλύσουν και τα έντεκα καράβια που βρίσκονταν στο λιμάνι και να σκοτώσουν τα πληρώματα. Όσους από τους ναύτες επιχειρούσαν να σωθούν πέφτοντας στη θάλασσα, τους καμάκωναν σαν ψάρια και τους καταβρόχθιζαν.
Ο Οδυσσέας, όταν αντίκρισε αυτή την εικόνα, επιβιβάστηκε με τους συντρόφους του στο δικό του πλοίο, που[GLi]το είχε αράξει έξω από το λιμάνι, και διέταξε να τραβήξουν κουπί για να ξεφύγουν από τους φοβερούς Λαιστρυγόνες.
Έτσι, φεύγοντας απ’ αυτή τη χώρα είχε απομείνει από ολόκληρο το στόλο των δώδεκα καραβιών μονάχα το πλοίο του Οδυσσέα [GLi]με σαράντα πέντε περίπου άντρες.
