(Άνθρωποι – Φυλές)
ΟΡΙΣΜΟΣ : Διαίρεση ενός λαού που περιλαμβάνει άτομα που συνδέονται από την κοινή καταγωγή τους, η φυλή υποδιαιρείται σε φατρίες και οι φατρίες σε γένη.
Πληθυσμός ατόμων του ίδιου είδους που παρουσιάζει διαφορετικές συχνότητες σε κάποια γονίδια, με αποτέλεσμα τα άτομα αυτά να ξεχωρίζουν για κάποια χαρακτηριστικά από τα άλλα άτομα του ίδιου είδους.
Ο όρος φυλή χρησιμοποιείται στη συστηματική ζωολογία, ενώ στη συστηματική βοτανική χρησιμοποιείται ο όρος ποικιλία, που έχει την ίδια έννοια.
Ο σχηματισμός των φυλών οφείλεται σε δράση της φυσικής επιλογής, δηλαδή είναι μια εξελικτική προσαρμογή που καθοδηγείται από τις συνθήκες του περιβάλλοντος. Το σκούρο χρώμα του δέρματος π.χ. ερμηνεύεται ως προσαρμογή για την προστασία των υποδόριων ιστών από την έντονη υπεριώδη ακτινοβολία.
Τα μακριά άκρα, η κατανομή του λίπους, η ποσότητα των ιδρωτοποιών αδένων κ.ά. είναι επίσης προσαρμογές για τη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος σε σχέση με αυτήν του περιβάλλοντος. Αν αντί της φυσικής επιλογής εφαρμόσουμε τεχνητή επιλογή, δηλαδή αν ο άνθρωπος διαλέξει μέσα από τον πληθυσμό ενός είδους μερικά άτομα που έχουν ορισμένα χαρακτηριστικά γνωρίσματα και τα διασταυρώσει μεταξύ τους, τότε έχουμε τεχνητή δημιουργία, που χρησιμοποιείται πολύ στη γεωπονία και τη ζωοτεχνία.
Από τον ορισμό της φυλής γίνεται φανερό πως δεν μπορούν να υπάρξουν αντικειμενικά κριτήρια για το διαχωρισμό των διαφόρων φυλών. Το πόσες φυλές μπορεί να διακρίνει κανείς μέσα στον πληθυσμό ενός είδους εξαρτάται από τον αριθμό των γνωρισμάτων που θα θεωρηθούν χαρακτηριστικά και διαφοροποιά. Έτσι π.χ. στο ανθρώπινο είδος «έμφρονας άνθρωπος» (Homo sapiens), αν θεωρήσουμε ως διαφ[Gli]οροποιό γνώρισμα το χρώμα του δέρματος, μπορούμε να διακρίνουμε τρεις φυλές, τη λευκή, τη μαύρη και την κίτρινη. Αν όμως λάβουμε υπόψη και άλλα κριτήρια, όπως π.χ. το ύψος, το χρώμα και τη μορφή των μαλλιών και των ματιών κ.ά., τότε καθεμιά από τις τρεις φυλές μπορεί να διαιρεθεί σε πολλές μικρότερες.
Ο υποκειμενικός χαρακτήρας του χωρισμού των φυλών δημιουργεί πολλά προβλήματα, τα οποία λύνονται με κοινή συμφωνία των επιστημόνων. Όμως στην περίπτωση του ανθρώπινου είδους το πρόβλημα των φυλών ξεπερνά τα βιολογικά όρια και γίνεται πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό. Πολλές φορές γίνεται σύγχυση του όρου φυλή με τους όρους κράτος ή έθνος. Αποτέλεσμα της σύγχυσης αυτής είναι να γίνεται κακή χρήση του όρου φυλή για την εξυπηρέτηση μιας ιδεολογίας ή ενός κοινωνικοπολιτικού συστήματος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η θεωρία της «άριας φυλής», την οποία καλλιέργησε και υποστήριξε το ναζιστικό καθεστώς της Γερμανίας.
Η θεωρία για «ανώτερες» και «κατώτερες» φυλές είναι τελείως αβάσιμη και υποστηρίζεται από ψευτοοικονομικά και άλλα δεδομένα. Πολλά καθεστώτα στηρίζονταν ή στηρίζονται ακόμη πάνω σε τέτοιες θεωρίες για να διαιωνίζουν την καταπίεση μιας μερίδας του πληθυσμού της χώρας που ελέγχουν. Ωστόσο, σύμφωνα με τα επιστημονικά δεδομένα οι γενετικές διαφορές μεταξύ των φυλών είναι συντριπτικά λιγότερες (7%) από τις διαφορές μεταξύ ατόμων του ίδιου πληθυσμού (85%), ενώ οι γενετικές διαφορές μεταξύ ομάδων της ίδιας φυλής είναι 8%. Δεν υπάρχουν ενδείξεις για γενετικές διαφορές μεταξύ διαφορετικών φυλών όσον αφορά τη νοημοσύνη.
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν «καθαρές φυλές».
Η απομόνωση κάποιων ανθρώπινων ομάδων που μπορεί να υπήρχε στο πολύ μακρινό παρελθόν της ανθρωπότητας δεν υπάρχει σήμερα. Οι μετακινήσεις ατόμων και πληθυσμών δημιουργούν συνεχείς επιμειξίες και γονιδιακή ροή, η έννοια της φυλής ατονεί και πολύ πιθανόν μελλοντικά να εκλείψει.
