(Ζωολογία – Ψάρια)
Ψάρι θαλασσινό της οικογένειας Κλουπεΐδες (Αρίγγη η κοινή – Clupea harengus) που υπάγεται στους Οστεϊχθύες.
Όλα τα γένη της οικο[GLi]γένειας αυτής έχουν σώμα ατρακτοειδές και συμπιεσμένο από τα πλάγια και κοιλιά σαν τρόπιδα κοφτερή.
Το σώμα τους, εκτός από το κεφάλι, είναι σκεπασμένο με μεγάλα λεπτά λέπια που αποσπώνται εύκολα.
Το ουραίο πτερύγιο είναι διχαλωτό.
Η ρέγκα έχει την κάτω σιαγόνα λίγο πιο μακριά από την πάνω, «τρόπιδα» της κοιλιάς οδοντωτή, βραγχιοκάλυμμα λείο, δόντια πολύ λεπτά στις σιαγόνες και λίγο πιο γερά στη γλώσσα και την υπερώα.
Τα πυελικά της πτερύγια βρίσκονται πίσω από την κατακόρυφο που κατεβαίνει από την αρχή των ραχιαίων.
Η ράχη της είναι γαλαζοπράσινη και το υπόλοιπο σώμα ασημί.
Το μήκος της κυμαίνεται από 20 ως 40 εκ. το πολύ.
Ζει κυρίως στο Βόρειο Ατλαντικό και τη Βαλτική σε βάθος 250 μ., όπου σχηματίζει μεγάλα κοπάδια, κυρίως σε ζώνες όπου το θερμό Ρεύμα του Κόλπου συναντά τα ψυχρά πολικά ρεύματα.
Σε ορισμένες εποχές του χρόνου τα σμήνη αυτά, που είναι πολυάριθμα, μεταναστεύουν προς τις ακτές, για να αφήσουν τα αβγά τους.
Στον Ατλαντικό υπάρχουν διάφορες φυλές ρέγκας με ανατομικές διαφορές. Καθεμιά έχει διαφορετική εποχή γέννας και ακολουθεί στον ωκεανό δική της διαδρομή.
Υπάρχουν και μικρότερα κοπάδια που ζουν πιο κοντά στις ακτές και μεταναστεύουν σε μικρότερες αποστάσεις.
Συνήθως, στο τέλος του χειμώνα κατεβαίνουν από τα βόρεια στα ανοιχτά, όπου σε βάθος 50-70 μ. αφήνουν τα αβγά τους (20.000 ως 50.000 αβγά) που πέφτουν ελεύθερα στο βυθό γονιμοποιημένα και κολλάνε σε φύκια, πέτρες και κοχύλια.
Τα αβγά εκκολάπτονται σε δύο περίπου εβδομάδες.
Οι προνύμφες που βγαίνουν ανεβαίνουν στην επιφάνεια, πλησιάζουν τις ακτές και παραμένουν εκεί 2-3 χρόνια.
Μετά απομακρύνονται και όταν ενηλικιωθούν, αρχίζουν τη μεγάλη μετανάστευσή τους προς τα βόρεια, ώσπου να συναντήσουν τα ψυχρά ρεύματα γύρω από την Ισλανδία.
Εκεί βρίσκουν άφθονο πλαγκτό και παραμένουν ως την εποχή της γέννας τους, γύρω στο τέλος Δεκεμβρίου ή και αργότερα, οπότε μεταναστεύουν προς τις ακτές, από όπου ξαναφεύγουν την άνοιξη.
Ψαρεύονται συνήθως στα βόρεια και ανατολικά της Ισλανδίας, αλλά και σε άλλα σημεία, όταν ξεκινούν, οπότε είναι παχιές και γεμάτες αβγά ή σπερματικό υγρό (γαλατσίδα).
Οι ενήλικες ρέγκες τρέφονται με ζωοπλαγκτό, δηλαδή κυρίως με μικρά οστρακόδερμα, καθώς και με προνύμφες άλλων ψαριών.
Οι ψαράδες, για να εντοπίσουν τα κοπάδια, μετα[GLi]χειρίζονται ηχοβολιστικά όργανα με τα οποία επισημαίνουν τις διαστάσεις, την κατεύθυνση και το βάθος τους.
Καμιά φορά το κοπάδι φαίνεται σαν μια μελανή κηλίδα και άλλοτε το δείχνουν τα θαλασσοπούλια που το ακολουθούν κατά χιλιάδες.
Η άνοδός του στην επιφάνεια γίνεται αντιληπτή από τον αέρα που βγάζει κάθε ρέγκα από τη νηκτική κύστη της, για να ισοφαρίσει την εσωτερική της πίεση προς την ελαττωμένη εξωτερική πίεση της επιφάνειας του νερού.
Τότε φαίνεται η θάλασσα σαν να βράζει.
Η σάρκα της ρέγκας είναι αρκετά νόστιμη, αλλά η αξία της μειώνεται από τα πολλά της κόκαλα (αγκάθια).
Μολαταύτα στις βόρειες χώρες ξοδεύονται αρκετές ποσότητες από νωπές ρέγκες.
Κυρίως όμως παρασκευάζονται βιομηχανικά στη μορφή της καπνιστής ρέγκας, που εξάγεται σε όλο τον κόσμο και αποτελεί πολύτιμο πρωτεϊνούχο τρόφιμο.
Από τις νεαρές ρέγκες που ψαρεύονται σχετικά κοντά στις ακτές παράγεται ιχθυέλαιο.
Τα μέρη τους που έχουν πολλά αγκάθια και τα κεφάλια γίνονται ιχθυάλευρα, πολύτιμα για την κτηνοτροφία.
Στο ψάρεμα της ρέγκας παίρνουν μέρος όλα τα παράκτια ευρωπαϊκά κράτη από τη Μάγχη και πάνω.
