Το ομοαξονικό καλώδιο αποτελείται από έναν κεντρικό χάλκινο αγωγό καλυμμένο γύρω γύρω από πλαστικό μονωτικό υλικό.
Γύρω από το πλαστικό υπάρχει ένα μεταλλικό πλέγμα που λειτουργεί ως γείωση και τέλος η εξωτερική μόνωση.
Η μετάδοση του σήματος (αναλογικού ή ψηφιακού) γίνεται στον εσωτερικό αγωγό, ενώ οι υπόλοιπες επιφάνειες[GLi]συμβάλλουν πολύ στην προστασία των μεταδιδόμενων σημάτων από εξωτερικές ηλεκτρομαγνητικές επιδράσεις.
Το ομοαξονικό καλώδιο ήταν εξαιρετικά δημοφιλές παλιότερα στα τοπικά δίκτυα υπολογιστών που ακολουθούσαν την τοπολογία λεωφόρου.
Στη σύγχρονη εποχή, με τη βελτίωση του καλωδίου συνεστραμμένου ζεύγους και τη χρήση του σε δίκτυα τοπολογίας αστέρα, το ομοαξονικό καλώδιο χρησιμοποιείται σπανιότερα.
