(Αθλητισμού)
Αγώνισμα του υγρού στίβου.
Ο αθλητής πρέπει να βουτήξει από πλατφόρμα ή αναπηδητήριο και να εκτελέσει μία ή περισσότερες φιγούρες πριν φτάσει στην επιφάνεια του νερού.
Οι φιγούρες έχουν συντελεστή[GLi]δυσκολίας και οι αθλητές βαθμολογούνται βάσει αυτού.
Οι κριτές βαθμολογούν την τελειότητα και την ευκολία των προσπαθειών του αθλητή.
Στους Ολυμπιακούς αγώνες το αγώνισμα των καταδύσεων περιλαμβάνει τις εξής κατηγορίες για άνδρες και γυναίκες:
α) καταδύσεις από πλατφόρμα 10 μέτρων,
β) καταδύσεις από αναπηδητήριο 3 μέτρων,
γ) συγχρονισμένες καταδύσεις από πλατφόρμα 10 μέτρων,
δ) συγχρονισμένες καταδύσεις από αναπηδητήριο 3 μέτρων.
Σε άλλους αγώνες οι αθλητές πραγματοποιούν καταδύσεις και από βατήρες 5 ή 7,5 μέτρων και από αναπηδητήρια 1 μέτρου.
Στους αγώνες του αναπηδητηρίου οι αθλητές πραγματοποιούν καταδύσεις, οι οποίες επιλέγονται από πέντε γκρουπ ασκήσεων: καταδύσεις εμπρός, πίσω, αντίθετες, αντίστροφες και ελιγμοί.
Οι αθλητές βαθμολογούνται από επτά κριτές και αφαιρούνται η υψηλότερη και η χαμηλότερη βαθμολογία των αθλητών. Οι πέντε εναπομείναντες βαθμοί προστίθενται και το σύνολό τους πολλαπλασιάζεται με το συντελεστή δυσκολίας της εκάστοτε κατάδυσης και με το 0,6, προκειμένου να βγει το τελικό αποτέλεσμα.
Στις συγχρονισμένες καταδύσεις το ζητούμενο για τους αθλητές είναι να έχουν τέλειο συντονισμό στην απογείωση, στην ταχύτητα περιστροφής, στην πτώση και στη γωνία εισόδου στο νερό. Το αγώνισμα περιλαμβάνει επίσης πέντε διαφορετικούς συνδυασμούς ασκήσεων. [GLi]Η αξιολόγηση γίνεται από εννέα κριτές, από τους οποίους οι τέσσερις βαθμολογούν την εκτέλεση και την τεχνική του κάθε καταδύτη. Οι υπόλοιποι πέντε βαθμολογούν το συγχρονισμό και των δύο αθλητών. Η τεχνική αξιολόγηση αποσπά σημαντικό ποσοστό της βαθμολογίας.
Ως άθλημα αναπτύχθηκε το 19ο αιώνα στην Ευρώπη, από ακροβάτες και γυμναστές, οι οποίοι το καλοκαίρι εκτελούσαν τις ασκήσεις τους στις παραλίες.
Το αγώνισμα εντάχθηκε για πρώτη φορά στο ολυμπιακό πρόγραμμα το 1904, ενώ το 1912 συμμετείχαν για πρώτη φορά και οι γυναίκες. Οι συγχρονισμένες καταδύσεις συμπεριλαμβάνονται στο ολυμπιακό πρόγραμμα από το 2000, ενώ στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004 η Ελλάδα κατέκτησε το πρώτο της χρυσό μετάλλιο στο άθλημα με τους αθλητές Θωμά Μπίμη και Νίκο Συρανίδη.
