Κατασκευάζεται στα γαλλικά εργοστάσια του Μαρσέλ Ντασό.
Στις αρχές του 1960 κατα[GLi]σκευαζόταν το Μιράζ 3. Όμως μετά από παρότρυνση της γαλλικής κυβέρνησης (1964) άρχισαν οι δοκιμές πολλών νέων τύπων Μιράζ στα εργοστάσια Ντασό.
Αποτέλεσμα ήταν η κατασκευή του υπερσύγχρονου Μιράζ F-1.
Το σκάφος αυτό έχει άνοιγμα φτερών 8,4 μ., μήκος 16 μ., ύψος 4,5 μ. και επιφάνεια φτερών 25 τ. μ. Το καθαρό του βάρος είναι 14.900 κιλά. Σε μέγιστο ύψος 12.000 μ. η ταχύτητά του φτάνει τα 2,2 Μαχ (ή 2335 km/h), ενώ στο επίπεδο της θάλασσας φτάνει τα 1,2 Μαχ (ή 1472 km/h). Κυβερνιέται από ένα μόνο πιλότο και διαθέτει πολλά αυτόματα και ηλεκτρονικά συστήματα πλοήγησης και κατεύθυνσης των πυρών του. Μπο[GLi]ρεί να πετά με οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες χάρη στα τελειότατα μετεωρολογικά συστήματα που διαθέτει. Ο οπλισμός του αποτελείται από 2 πολυβόλα Defa των 30 mm, 2 πολυβόλα Matra 550 Magic και 3 πολυβόλα Matra 530 Aams κάτω από τα πτερύγια. Έχει 8 βόμβες των 450 κιλών, 4 ρουκέτες, ενώ ανάλογα με τις αποστολές του μπορεί να έχει μέχρι 14 βόμβες σε συνδυασμό με ρουκέτες, βόμβες ναπάλμ κτλ. Διαθέτει επίσης σύστημα αντιραντάρ για να αποφεύγει τους εκτοξευόμενους από το έδαφος πυραύλους. Τα ντεπόζιτά του χωρούν ως 1200 λίτρα καυσίμων.
Το πρώτο Μιράζ F-1 πέταξε το Δεκέμβριο του 1966.
Στις 20 Μαρτίου 1969 έγινε η πρώτη πτήση τριών προκατασκευασμένων μοντέλων.
Οι κανονικές πτήσεις του F-1 άρχισαν από το Φεβρουάριο του 1973. Από τότε αρκετές χώρες έδωσαν παραγγελίες για την απόκτηση του Μιράζ F-1.
Στη σειρά των Μιράζ προστέθηκε το Μιράζ F-5 καθώς και ο εξελιγμένος τύπος του, το Μιράζ F-50.
Η βιομηχανία Ντασό παρουσίασε στην αγορά το Μιράζ 2000, μοντέλο που προμηθεύτηκε και η ελληνική πολεμική αεροπορία.
Ακολούθησε η κατασκευή του Μιράζ 4000 σε λίγα σκάφη, αλλά η διεθνής αγορά δεν το αποδέχτηκε και η εταιρεία δε συνέχισε την παραγωγή του.
Έκτοτε η Ντασό παράγει τον τύπο Rafal (Ραφάλ), μαχητικού διώξεως.
