Ο Καίσαρας το 46 π.Χ. τον αναγνώρισε συν ύπατό του. Ήταν εχθρός των αριστοκρατικών. Μετά το θάνατο του Καίσαρα ονομάστηκε μέγας ποντίφικας και υποστήριξε το Μάρκο Αντώνιο. Πήρε μέρος μαζί με τον Αντώνιο και τον Οκταβιανό στη δεύτερη τριανδρία (43 π.Χ.)[GLi]και έγινε διοικητής των επαρχιών της Ιταλίας, Γαλατίας και Ισπανίας. Στον πόλεμο μεταξύ Οκταβιανού και Πομπήιου κυρίεψε τη Σικελία, αλλά εγκαταλείφθηκε από το στρατό του και αναγκάστηκε να παραιτηθεί και να αποσυρθεί στην ιδιωτική ζωή.
Διατήρησε ως το θάνατό του τον τίτλο του μεγάλου ποντίφικα.
