(ΒΟΤΑΝΙΚΗ)
Το ραπανάκι κατάγεται από την κεντρική και δυτική Κίνα, ήταν όμως γνωστό και καλλιεργούνταν στην Αίγυπτο από την εποχή των Φαραώ.
Στην Ελλάδα το καλλιεργούσαν επίσης[GLi]από την αρχαιότητα και ήταν γνωστές διάφορες αυτοφυείς ποικιλίες του με διάφορα σχήματα της ρίζας του (κωνικό, σφαιρικό κ.ά.).
Το ραπανάκι είναι μονοετές ή διετές φυτό και καλλιεργείται για την κονδυλώδη ρίζα του.
Τα φύλλα του ραπανιού είναι δύο ειδών:
τα κατώτερα είναι έλλοβα,
ενώ τα ανώτερα λογχοειδή οδοντωτά.
Είναι τραχιά και βγαίνουν σε παράρριζη ροζέτα, στο κέντρο της οποίας εμφανίζεται το ανθοφόρο στέλεχος.
Έχει άνθη κίτρινα ή άσπρα.
Καρπός : Ο καρπός του είναι λογχοειδές κέρατο (κάψα) με πολλά σφαιρικά και μικροσκοπικά σπέρματα.
Σπορά : Το ραπανάκι σπέρνεται από το φθινόπωρο και σε ψυχρές περιοχές από το Φεβρουάριο, σε διαδοχικές σπορές κάθε 10 μέρες ως το καλοκαίρι, για να υπάρχουν συνέχεια στην αγορά νωπά ραπανάκια.
Το καλοκαίρι σταματά η σπορά, γιατί το ρίζωμα γίνεται βαμβακώδες και χωρίς γεύση.
Η ρίζα : Η ρίζα του εξογκώνεται γρήγορα στο πάνω μέρος της και αναπτύσσει λίγα ριζίδια στο κάτω μέρος.
Τι είναι ; Το ραπανάκι είναι το λαχανικό που μαζεύεται νωρίτερα, γιατί φτάνει σε κατάσταση συγκομιδής (κατάλληλο μέγεθος) σε 3–6 εβδομάδες από τη σπορά του.
Όταν τα ραπανάκια δε μαζευτούν έγκαιρα, γίνονται κούφια με βαμβακώδη υφή.
Ουσία : Το ραπανάκι έχει τη χαρακτηριστική καυστική ουσία όλων των σταυρανθών, στην οποία οφείλει τις ορεκτικές του ιδιότητες.
Σε φτωχά και ξερά εδάφη η καυστικότητα αυξάνεται.
Έχει επίσης και πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες.
Ποικιλίες : Γνωστές ποικιλίες είναι οι βραχύρριζες, όπως τα κόκκινα σφαιρικά, τα λευκά σφαιρικά διαμέτρου 3–5 εκ., τα κερασωτά διαμέτρου 2–3 εκ. και πολύ καυστικά, τα δίχρωμα ή ασπρομύτικα, που είναι κόκκινα στη βάση και άσπρα στην κορυφή, και οι μακρόρριζες, όπως τα κόκκινα και τα άσπρα κωνικά μήκους 10 εκ. και διαμέτρου 2–5 εκ.
Παλιότερα καλλιεργούνταν διάφορες ποικιλίες με μεγαλύτερες διαστάσεις μήκους και διαμέτρου, τα γνωστά ραπάνια ή ρεπάνια.
Με την κοινή ονομασία ρεπάνι είναι γνωστό και το φυτό Βρασσική η ράπα.
Γραμματική για το Ραπανάκι : Για την Ελληνική γλώσσα, ανήκει στα ουδέτερα έτσι παίρνει το, άρθρο (το), μπροστά του, όπου έτσι λέμε ότι ανήκει στα ουδέτερα. Έτσι αναφαίρετε = το ραπανάκι, ή, το ρεπανάκι. . . .
[ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΡΑΠΑΝΑΚΙΑ . . . ]
Τα Ραπανάκια τα χρησιμοποιούμε συνήθως άφθονα την Καθαρή Δευτέρα. ραπανάκι ένα από τα πιο συνηθισμένα ορεκτικά, [GLi]χάρις στην καυστική τους γεύση. . .
Τα Ραπανάκια : Ότι δεν πρέπει να λείπει από κάθε τραπέζι.
Υπάρχουν στρογγυλά (σφαιρικά) και στενόμακρα κόκκινα, υπάρχουν όμως και άσπρα που είναι κάπως σπανιότερα.
Τα ραπανάκια πλένονται και καθαρίζονται μόνον.
Είναι πιο εύπεπτα όταν τρώγονται μαζί με τη σαρκώδη ρίζα και μερικά πράσινα φυλλαράκια.
Σερβίρονται σε χωριστά πιατελάκια, όχι ανάμικτα με τα άλλα ορεκτικά.
Όχι σπάνια!
Σερβίρονται και ως γαρνιτούρα στεγνών φαγητών, όταν δεν προηγούνται ορεκτικά.
Τα ραπανάκια να τρώτε όσα περισσότερα ραπανάκια μπορείτε.
Δεν προσφέρουν πολλές θερμίδες κι` έτσι δεν υπάρχει κίνδυνος να παχύνετε. . .
Περιέχουν όμως μεγάλη ποσότητα από βιταμίνες, θειάφι – που κάνει καλό στο δέρμα και στα μαλλιά – και σίδηρο.
Συνιστώνται λοιπόν σε όσους υποφέρουν από αναιμία, στις μέλλουσες μητέρες, σε όσους υποφέρουν από ρευματισμούς.
Δεν συνιστώνται σε όσους πάσχουν από το στομάχι τους.
Η διαλογή στα Ραπανάκια :
Διαλέγουμε τα ραπανάκια με σφιχτή σάρκα.
Αν είναι μαλακά δεν είναι καλά. (Θα είναι μαλακά και σπογγώδη). Για να κάνουμε ποιο επίσημη την επιλογή, κοιτάμε τα φύλλα του.
Τα φύλλα πρέπει να είναι πράσινα, δροσερά. Κάτι άλλο επίσης που κοιτάμε είναι η φλούδα του. Πρέπει να είναι λεία, δίχως μαυρίλες, ή, κάποιους λεκέδες.
Πως τρώμε τα ραπανάκια :
Ο καλύτερος τρόπος να φαγωθούν τα ραπανάκια είναι σκέτα με αλάτι.
Αλλά μπορούν να συνθέσουν μαζί με άλλα [GLi]υλικά μία ωραία σαλάτα.
Επίσης μπορούν να προστεθούν πάνω σε φύλλα μαρουλιού βάζουμε ραπανάκια κομμένα σε φέτες.
Επίσης μανιτάρια φρέσκα κομμένα σε φέτες και βουτηγμένα στο λεμόνι (προαιρετικά). Καλύψτε με καρότα τριμμένα.
Ένας άλλος για να τα ετοιμάσουμε είναι :
Ψιλοκόψτε ένα κρεμμύδι, μία σκελίδα σκόρδο, ανακατέψτε το κρεμμύδι και το σκόρδο με λάδι, προσθέστε αλάτι, πιπέρι και ξύδι. Ρίξτε τη σάλτσα που κάνατε πάνω στη σαλάτα.
