Πρόσωπο της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας. Ήταν γιος του Θησέα και της Αμαζόνας Αντιόπης, που πολλοί την ταυτίζουν με τη μυθική βασίλισσα των Αμαζόνων Ιππολύτη.
Η μητριά του Φαίδρα, όταν ο Ιππόλυτος απέρριψε τ[GLi]ις ερωτικές προτάσεις της, τον διέβαλε στον πατέρα του Θησέα. Εκείνος τότε παρακάλεσε τον Ποσειδώνα να τον τιμωρήσει. Έτσι, όταν ο Ιππόλυτος περνούσε πάνω σε άρμα κοντά στην ακτή, έστειλε ο θεός από τα κύματα ταύρο, που μόλις τον αντίκρισαν τα άλογα τρόμαξαν, έριξαν κάτω τον Ιππόλυτο και τον σκότωσαν. Όταν όμως η Άρτεμη αποκάλυψε στο Θησέα την αθωότητα του γιου του, η Φαίδρα αυτοκτόνησε.
Την τύχη του Ιππόλυτου δραματούργησε ο Ευριπίδης.
Οι Λατίνοι ποιητές (Οβίδιος, Οράτιος) αναφέρουν και άλλα περιστατικά για τον Ιππόλυτο, όπως ότι ο Ασκληπιός τον ανέστησε και η Άρτεμη τον έφερε στο Λάτιο, όπου, με το όνομα Βίρβιος, ήταν άρχοντας στο άλσος της Αρικίας.
