Οδοιπόροι και άρκτος(οι πεζοπόροι κι η αρκούδα).
Δύο φίλοι συνταξίδευαν πεζοί. Άξαφνα στο δρόμο τους παρουσιάζεται μία αρκούδα.
Ο ένας έτρεξε κι ανέβηκε σ` ένα δέντρο και καθόταν εκεί κρυμμένος.
Ο άλλος βλέποντας πως[GLi] το θεριό θα τον κατασπάραζε, έπεσε καταγής κι έκανε τον πεθαμένο κι όταν η αρκούδα πλησίασε τη μούρη της και τον μυριζόταν γύρω γύρω, αυτός κρατούσε την ανάσα του γιατί λένε πως το ζώο αυτό δεν αγγίζει το νεκρό.
Όταν το θεριό απομακρύνθηκε, εκείνος που ήταν στο δέντρο πάνω κατέβηκε και ρωτούσε το φίλο του τι του είπε η αρκούδα στ` αυτί. Κι αυτός απάντησε : «από δω κι εμπρός να μην ταξιδεύω με φίλους, που την ώρα του κινδύνου με παρατούν και φεύγουν».
Ο μύθος σημαίνει πως οι αληθινοί φίλοι στις δύσκολες στιγμές φαίνονται.
Κι από το μύθο αυτόν, καθώς και από άλλους ανάλογους ο λαός μας έπλασε την παροιμία : «ο φίλος ο καλός στην ανάγκη φαίνεται».
Το άρθρο ανήκει στους Αισώπειους Μύθους
Επιμέλεια Άρθρου: Λυμπερόπουλος Γεώργιος
