Την εποχή που ξέσπασε ο φοβερός και ανελέητος διωγμός των Χριστιανών από το Γαλέριο, υπηρετούσε ως χιλίαρχος στο ρωμαϊκό κράτος ένας γενναίος και αθλητικός αξιωματικός που ονομαζόταν Γεώργιος.
Ο Άγιος Γεώργιος γεννήθηκε το 275 μ. Χ. στην Καισάρεια της Καππαδοκίας.
Οι γονείς του ήταν πλούσιοι[GLi]και αριστοκράτες.
Του έδωσαν λοιπόν σπάνια μόρφωση.
Ο πατέρας του πέθανε μαρτυρικά για τον Χριστό.
Όταν ο Άγιος Γεώργιος ήταν δέκα ετών.
Κατόπιν τον πήρε η μητέρα του κοντά της στην Παλαιστίνη ώσπου έγινε δέκα οκτώ χρονών ο Άγιος Γεώργιος. Μετά στρατεύτηκε, όπου σαν παιδαράς που ήταν και ευπαρουσίαστος έπαιρνε τα αξιώματα πάρα πολύ γρήγορα.
Έτσι νεαρός ακόμα έφθασε στα μεγαλύτερα αξιώματα του ρωμαϊκού στρατού. Ορφάνεψε όμως νωρίς και έγινε ο μοναδικός κληρονόμος μίας μεγάλης περιουσίας. Σαν καλός Χριστιανός μοίρασε όλη του την περιουσία στους πτωχούς, ελευθέρωσε τους δούλους του και ζούσε ζωή λιτή και απλή. Ως Ρωμαίος αξιωματικός προστάτευε, όσο μπορούσε, τους Χριστιανούς και είχε προσελκύσει στη νέα θρησκεία πολλούς εθνικούς, ανάμεσα σε αυτούς και μερικούς στενούς συγγενείς του Διοκλητιανού.
Ο αυτοκράτορας όταν τα έμαθε όλα αυτά, τον κάλεσε, τον συμβούλευσε και του υποσχέθηκε μεγάλα αξιώματα και αμοιβές, αν απαρνιόταν τον Χριστό. Ο Γεώργιος δήλωσε, ότι με τίποτε σ` αυτόν τον κόσμο θα άλλαζε την πίστη του.
Ο Διοκλητιανός παρ` όλο που θαύμαζε τον Γεώργιο για τη δροσερή νεότητά του, την ομορφιά και τη λεβεντιά του, διέταξε να τον πάρουν από εκεί και να τον οδηγήσουν στον τόπο των βασανιστηρίων.
Έτσι και έγινε.
Τον πήραν, τον έδεσαν σ` ένα πάσσαλο[GLi]και τον έδερναν στην κοιλιά. Έπειτα του έκαμαν τις ποιο σκληρές κακοποιήσεις. Τον έδεσαν σ` έναν τροχό και τον έσερναν στους δρόμους. Στο τέλος τον αποκεφάλισαν (το 303 μ. Χ.). Το λείψανό του μεταφέρθηκε. Επάνω στον τάφο του λίγο αργότερα ο μέγας Κωνσταντίνος έχτισε μεγαλοπρεπέστατο ναό. Η φήμη του έφθασε σ` όλο τον κόσμο. Ζωγραφίζεται αρματωμένος καβαλάρης και εικονίζει την άλκιμο, τον ενθουσιώδη και αθλητικό πρόμαχο της πιστώσεως. Οι υμνογράφοι τον ονομάζουν πρωταθλητή, θεόστεπτο νικητή και αήττητο μάρτυρα, ο οποίος «περιφρουρεί τον εν θαλάσση π λέοντα, τον εν οδό βαδίζοντα και τον εν «νυκτί κοιμώμενο». Η Εκκλησία τον αποκαλεί μεγαλομάρτυρα τροπαιοφόρο.
Ο Αγ. Γεώργιος είναι ο προστάτης των παιδιών. Έσωσε πολλά παιδιά από την αιχμαλωσία και γι` αυτό πίσω από το άσπρο άλογό του παρασταίνεται πάντα ένα παιδί.
Η Εκκλησία μας εορτάζει την μνήμη του στις 23 Απριλίου.
Κατά την εκκλησία μας ο ένδοξος αυτός μεγαλομάρτυρας ο μαργαρίτης, ο πολύτιμος, ο αριστεύς, ο θείος, ο ένδοξος, ο Αστήρ, ο πολύφωτος, του χριστού οπλίτης, της ουρανίου στρατιάς ο συν όμιλος.
Τύπος της εορτής του Αγίου Γεώργιου: Ασταθείς εορτή. Εορτάζεται στις 23 Απριλίου κανονικά εκάστου έτους. Αλλά μεταφέρεται λόγω αναστάσιμου απολυτίκιου του Αγ. Γεώργιου.
Πολιούχος : Γερακαρού Θεσσαλονίκης, [GLi]Εράτυρα Κοζάνης, Βεύη Φλώρινας, Σουφλί, Γουμένισσα Κιλκίς, Νεμέα, Νεάπολη Ηλείας, Νεάπολη Βοϊου Κοζάνης, Μελίσσια Αττικής, Καματερό Αττικής, Βασιλικό Αχαΐας, Ρίο Αχαΐας.
