(Μυθολογικό Λεξικό)
Κατά τους Ορφικούς βγήκε από ένα αυγό που γέννησε ο Κρόνος ή η Νύχτα.
Άλλοι μύθοι τον αναφέρουν ως γιο[GLi] της θεάς Ειλειθυίας ή της Ίριδας και του Ζέφυρου. Από τον 7ο αι. π.Χ. και μετά επικράτησαν οι μύθοι που τον συνέδεαν με την Αφροδίτη.
Τον θεωρούσαν γιο της θεάς και του Δία ή του Ερμή ή του Άρη. Περιγράφεται ως όμορφος νέος, με χρυσά φτερά και κρατούσε τόξο και βέλη.
Αδερφός του ήταν ο Αντέρωτας.
Μαζί με τον Πόθο, τον Ίμερο και την Πειθώ αποτελούσαν την ακολουθία της Αφροδίτης.
Η λατρεία του θεού Έρωτα είναι πανάρχαια στην Ελλάδα. Το κυριότερο κέντρο της ήταν οι Θεσπιές της Βοιωτίας, όπου πιθανόν την έφεραν Θράκες.
Εκεί γίνονταν κάθε πέντε χρόνια τα «Ερώτια» ή «Ερωτίδια», γιορτές που περιλάμβαναν ιππικούς και γυμνικούς αγώνες.
Εκεί υπήρχε επίσης θαυμάσιο άγαλμα Έρωτα, έργο του Πραξιτέλη.
Στην Αθήνα η λατρεία του Έρωτα εμφανίστηκε στα χρόνια του Πεισίστρατου.
Τότε ιδρύθηκε στην είσοδο της [GLi] Ακαδημίας βωμός του θεού, από τον οποίο άναβαν τις λαμπάδες στις γιορτές των Ηφαιστείων.
Βωμοί και αγάλματα του Έρωτα μόνου του ή με την Αφροδίτη, με το Διόνυσο, ή με τον Ηρακλή υπήρχαν σε πολλά μέρη της Ελλάδας.
Στη Ρώμη η λατρεία του μεταφέρθηκε από την Ελλάδα.
Θέλετε να επεκταθείτε; Διαβάστε για τον Αντέρωτα . .
