(Μυθολογικό Λεξικό)
Οι αρχαίοι τον θεωρούσαν περίφημο αρχιτέκτονα και αγαλματοποιό.
Το όνομά του προέρχεται από[GLi] το ρήμα δαιδάλλω, που σημαίνει εργάζομαι με τέχνη. Του αποδίδονται πάρα πολλά έργα της αρχαϊκής εποχής. Κατασκεύασε πολλά ξόανα, όπως του Ηρακλή στις Θήβες, της Αφροδίτης στη Δήλο, της Αθηνάς στην Κνωσό κ.ά.
Επινόησε πολλούς νεωτερισμούς στην τέχνη.
Στα άμορφα λίθινα ομοιώματα έδωσε μορφή και τα έβαψε με άριστο τρόπο, άνοιξε τα μάτια στα αγάλματα και ξεχώρισε τα ενωμένα πόδια, έτσι που αυτά φαίνονταν ότι ήταν έτοιμα να βαδίσουν. Το έργο του συνέχισαν οι μαθητές του. Ανάμεσα σ’ αυτούς αναφέρονται οι περίφημοι Κρήτες Δίποινος και Σκύλλης.
Στην Αθήνα ο Δαίδαλος σκότωσε τον Τάλω, γιο της αδερφής του, γιατί σε μερικά σημεία τον ξεπερνούσε στην τέχνη και γι’ αυτό αναγκάστηκε να εκπατριστεί στην Κρήτη, κοντά στο βασιλιά Μίνωα. Εκεί κατασκεύασε πολλά αρχιτεκτονικά και γλυπτά έργα. Αναφέρεται ο περίφημος Λαβύρινθος και ο Τάλως, ο οποίος, κατά την παράδοση, ήταν πελώριο ορειχάλκινο ρομπότ, που κατασκεύασε ο Δαίδαλος σε ανάμνηση του άδικου φόνου του ανιψιού του.
Επίσης κατασκεύασε το «χορό» της Αριάδνης και τον ξύλινο ταύρο της Πασιφάης. Επειδή ευνόησε τους έρωτες της Πασιφάης με τον ιερό ταύρο, που είχε ως αποτέλεσμα να γεννήσει η βασίλισσα το Μινώταυρο, φυλακίστηκε στο Λαβύρινθο μαζί με το γιο του Ίκαρο. [GLi]Κατόρθωσαν όμως να δραπετεύσουν με το γνωστό τρόπο των φτερών από κερί που κατασκεύασε ο Δαίδαλος.
Ο Ίκαρος στη διάρκεια του ταξιδιού έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε, ενώ ο Δαίδαλος έφτασε στην Κύμη της Ιταλίας.
Από εκεί πήγε στην πόλη Κάμικο ή Ίνυκο της Σικελίας, στην αυλή του βασιλιά Κώκαλου.
Όταν ο Μίνωας οργάνωσε εκστρατεία για να τον συλλάβει, θανατώθηκε από τις κόρες του Κώκαλου που θαύμαζαν το Δαίδαλο για τα έργα με τα οποία στόλισε την πόλη τους.
