(Θρησκεία)
Έτσι ονομάζεται στα ελληνικά το πονηρό πνεύμα, ο[GLi]κακός άγγελος που οι Ιουδαίοι έλεγαν «Σατάν» ή «Σατανά».
Σκοπός του ήταν να διαβάλει (να συκοφαντεί) τους ανθρώπους στο Θεό και το Θεό στους ανθρώπους, αλλά και τους ανθρώπους μεταξύ τους. Πολλά είναι τα ονόματα που του δίνει η Αγία Γραφή και όλα έχουν σχέση με το καταστροφικό του έργο. Αναφέρεται ως «άρχων του σκότους»,
«άρχων του κόσμου ή του αιώνα τούτου», «πατήρ του ψεύδους», «ανθρωποκτόνος», «Βελίαρ», «Βεελζεβούλ», «Απολλύων», «πειράζων», «πειρασμός», «πονηρός», «λέων ωρυόμενος», «δράκων» ή «όφις ο αρχαίος» κ.ά. Η Αγία Γραφή και η παράδοση της Εκκλησίας διδάσκουν ότι ο διάβολος
ήταν πρώτα άγγελος του Θεού και μάλιστα αρχάγγελος, που λεγόταν Εωσφόρος (αυτός που φέρνει την αυγή), μπήκε όμως μέσα του, άγνωστο πώς, η αλαζονική ιδέα να γίνει όμοιος με το Θεό και επαναστάτησε εναντίον του. Ο Θεός τότε τον τιμώρησε αφαιρώντας την ευλογία του.
Μαζί του ο διάβολος παρέσυρε και χιλιάδες αγγέλων που μετατράπηκαν έτσι σε «δαίμονες».
Έργο του διαβόλου είναι να αντιτίθεται στο θέλημα του Θεού και στο απολυτρωτικό έργο του Χριστού.
Προσπαθεί να παρασύρει τους καλούς στο κακό, ενώ στους άπιστους ενισχύει την απιστία και την απομάκρυνση από το Θεό.
Ο Κύριος επιτρέπει, μέχρις ορισμένου σημείου, να πειράξει ο διάβολος τον άνθρωπο για να δοκιμαστεί η πίστη του ή και για να τον συνετίσει, δείχνοντάς του πόσο φριχτά είναι τα «οψώνια της αμαρτίας». Ο [GLi] πιστός αντιστέκεται στους πειρασμούς με τη μελέτη της Αγίας Γραφής, την προσευχή και την αγαθοεργία. Στη Δεύτερη Παρουσία του Κυρίου θα συντριβεί το κράτος του διαβόλου και των δαιμόνων του, που θα ριχτούν στον τόπο της αιώνιας κόλασης.
