(Μυθολογία – Τέρατα)
Θαλάσσια θεότητα, θυγατέρα του Κάδμου και της Αρμονίας, αδελφή της Σεμέλης, μητέρας του Διονύσου.
Ήταν γυναίκα του βασιλιά της Βοιωτίας Αθάμαντα, μητριά του Φρίξου και της Έλλης.
Η Ινώ τόσο πολύ μίσησε τα παιδιά της πρώτης γυναίκας του Αθάμαντα, που με έναν ψεύτικο χρησμό έπεισε [GLi] τον άντρα της [GLi] να θυσιάσει το Φρίξο στο Δία για να απαλλαγεί η Βοιωτία από την πείνα (λιμό).
Όμως η μητέρα τους, η Νεφέλη, άρπαξε μέσα σε ένα σύννεφο τα παιδιά της και τα έσωσε.
Όταν αποκαλύφθηκε η απάτη της Ινώς ο Αθάμας θέλησε να τη σκοτώσει.
Η Ινώ τότε έχασε τα λογικά της και ρίχτηκε στη θάλασσα μαζί με το γιο της το Μελικέρτη.
Τα Ίσθμια καθιερώθηκαν προς τιμή της Ινώς.
Από αυτόν τον τραγικό μύθο και τις διάφορες παραλλαγές του εμπνεύστηκαν
ο Αισχύλος το δράμα «Αθάμας», ο Σοφοκλής τις δύο τραγωδίες του «Αθάμας» και «Φρίξος» και ο Ευριπίδης την «Ινώ» και το «Φρίξο».
Η Ινώ λατρευόταν ως θεά στην Αττική, τα Μέγαρα, τη Βοιωτία και αλλού.
