(Ζωολογία/Πτηνά)
Οι κουκουβάγιες έχουν φτέρωμα μαλακό και πέταγμα αθόρυβο.
Έχουν μάτια μεγάλα πο[GLi]υ βλέπουν προς τα εμπρός. Τρέφονται κυρίως με μικρά τρωκτικά, όπως οι αρουραίοι κ.ά.
Φωλιάζουν μέσα σε κούφια δέντρα και τρύπες παλιών τοίχων, όπου περνούν όλη τη μέρα τους περιμένοντας να σκοτεινιάσει για να βγουν και να αναζητήσουν την τροφή τους.
Χαρακτηριστικά είδη κουκουβάγιας είναι:
- Η Γλαύξ η Αθηνά, με συνολικό μήκος 20-25 εκ., με καφετιές αποχρώσεις φτερώματος και άσπρες κηλίδες. Φωλιάζει σε στέγες σπιτιών, ρωγμές βράχων, εγκαταλειμμένες φωλιές άλλων ζώων, κούφιους κορμούς δέντρων κ.α. Έχει λεπτό και ισχυρό ράμφος, μεγάλα σχετικά αφτιά, ισχυρή όραση και ακοή. Βγαίνει για κυνήγι κατά τη δύση του ήλιου και καταπίνει ολόκληρη τη λεία της.
Παρόλο που στην αρχαιότητα υπήρξε το ιερό πουλί της θεάς Αθηνάς και σύμβολο της σοφίας, στην πραγματικότητα δε χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερα υψηλή νοημοσύνη. Βγάζει κραυγές πολύ δυνατές με τόνο πένθιμο. Αυτή είναι η αιτία που από πολύ παλιά θεωρείται κακός οιωνός, κυνηγιέται και σκοτώνεται το ωφέλιμο αυτό πουλί.
2) Στριξ η νυκτόβιος, με χρώμα καστανό-κίτρινο στη ράχη και άσπρο στην κάτω επιφάνεια, μήκους 30-35 εκ., η μόνη[GLi]που μπορεί να ατενίζει το φως της ημέρας. Είναι πολύ ωφέλιμη στη γεωργία και πρέπει να προστατεύεται.
