(Μυθολογικό Λεξικό)
Μυθική μορφή, γιος του Δία και της Ευρώπης και αδερφός του Ραδάμανθη και του Σαρπηδόνα. Μετά το θάνατο του θετού τους πατέρα, Αστέριου, αδιαφιλονίκητος βασιλιάς της Κρήτης από τα τρία αδέλφια αναδείχθηκε ο Μίνωας.
Όταν ανέλαβε την εξουσία δεν μπόρεσε να αποκτήσει αμέσως παιδιά, γιατί όταν ερχόταν σε επαφή με γυναίκες, φίδια και σκορπιοί πετάγονταν από το σώμα του και σκότωναν τις γυναίκες.
Μόνο η Πασιφάη, που ήταν αθάνατη, δεν πέθανε.
Σύμφωνα με την παράδοση τον Μίνωα γιάτρεψε η Πρόκριδα.
Στη συνέχεια ο Μίνωας απέκτησε με την Πασιφάη αρκετά παιδιά, όπως το Δευκαλίωνα, τον Κατρέα, την Αριάδνη κ.ά. Κατά τη μυθολογική παράδοση βασίλευσε στην Κρήτη και κατόρθωσε να θεμελιώσει τη θαλασσοκρατορία των Κρητών, φτιάχνοντας ισχυρό στόλο, διώχνοντας τους πειρατές και χτίζοντας καινούριες πολιτείες.
Θέσπισε δίκαιους νόμους και η Κρήτη με κέντρο την Κνωσό γνώρισε μεγάλη οικονομική και πολιτιστική άνθιση.
Γύρω από το πρόσωπό του Μίνωα περιστρέφονται οι μύθοι του καλλιτέχνη Δαίδαλου και του Μινώταυρου με το λαβύρινθο.
Το όνομα «Μίνως» πιθανότατα αποτελεί βασιλικό τίτλο, πράγμα που εξηγεί την παρουσία του σε χρονικές περιόδους διαφορετικές μεταξύ τους.
