(Ιστορία)
(1870-1904) Γεννήθηκε στη Μασσαλία και το 1874 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα.
Το 1886 μπήκε στη σχολή Ευ ελπίδων, από όπου αποφοίτησε με το βαθμό του ανθυπολοχαγού του πυροβολικού. Το 1892 παντρεύτηκε τη Ναταλία, κόρη του Μακεδόνα Στέφανου Δραγούμη, η οποία του στάθηκε εξαίρετη σύντροφος και συνεργάτρια.
Πήρε μέρος [GLi] στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, κατά τη διάρκεια του οποίου οργάνωσε στην Αθήνα ένα μαχητικό εθνικό πυρήνα εναντίον των βουλγαρικών σχεδίων, στη Μακεδονία.
Στις 24 Φεβρουαρίου 1904, με διαταγή της τότε ελληνικής κυβέρνησης, πέρασε στη Μακεδονία μαζί με τρεις ακόμα αξιωματικούς για να συγκεντρώσει στοιχεία και να μελετήσει προσωπικά την κατάσταση.
Στις 10 Ιουλίου του ίδιου χρόνου επέστρεψε μόνος στη Μακεδονία, ως ζωέμπορος, στην Κοζάνη και τη Σιάτιστα, όπου οργάνωσε το πρώτο ένοπλο σώμα του.
Κυκλοφορούσε με το ψευδώνυμο Μίκης Ζέζας.
Ξαναγύρισε στην Αθήνα, όπου το Μακεδονικό Κομιτάτο του ανέθεσε την αρχηγία του Μακεδονικού Αγώνα στις περιφέρειες Μοναστηρίου και Καστοριάς.
Πέρασε για τρίτη και τελευταία φορά στη Μακεδονία στις 18 Αυγούστου 1904.
Διοικούσε ένα σώμα 35 αντρών, το οποίο είχε οργανώσει στη Λάρισα.
Κέντρο των επιχειρήσεών του ήταν τα χωριά Νεγοβάνη και Λέχοβο.
Τη δράση του συνέχισε αδιάκοπα ως τις 13 Οκτωβρίου 1904. Εκείνη τη μέρα βρισκόταν στο χωριό Στάτιστα, που σήμερα προς τιμή του ονομάζεται Μελάς.
Οι Βούλγαροι κομιτατζήδες του Μήτρου Βλάχου τον πρόδωσαν στους Τούρκους, οι οποίοι κύκλωσαν το χωριό και το διώροφο σπίτι, όπου είχε οχυρωθεί με τους άντρες του.
Κατά τη μάχη που ακολούθησε ο Μελάς σκοτώθηκε.
Η είδηση του θανάτου του συ[GLi]γκλόνισε το πανελλήνιο και ο θάνατός του έγινε αφορμή να στηρίξει και να οργανώσει η ελληνική κυβέρνηση ακόμη περισσότερο τον αγώνα στη Μακεδονία.
