Ένας πλούσιος Αθηναίος ταξίδευε με μερικούς άλλους. Στο δρόμο τους βρήκε φουρτούνα και το πλοίο ναυάγησε. Τότε όλοι οι επιβάτες ρίχτηκαν στη θάλασσα προσπαθώντας να σωθούν κολυμπώντας.
Μόνο ο Αθηναίος έμεινε [GLi] και φώναζε την Αθηνά να τον σώσει και αυτός θα της πήγαινε πολλά τάματα. Ένας από τους ναυαγούς που κολυμπούσε δίπλα του, του είπε : «συν Αθηνά και χείρα κίνει».
Δηλαδή : (με τη βοήθεια της Αθηνάς να κουνάς τα χέρια σου).
Ο μύθος απευθύνεται στους ανθρώπους και τους υπενθυμίζει ότι δεν πρέπει να τα περιμένουν όλα από τους άλλους.