(Λαογραφίας)
Ο λαός φαντάζεται τις νεράιδες πολύ όμορφες που ζουν εύθυμα και χορεύουν κοντά στα ποτάμια, στα ρυάκια και στους χείμαρρους, ενώ άλλοτε παρουσιάζονται στις λίμνες και στους βράχους, στις σπηλιές, στα δέντρα, τα σπίτια, τα κάστρα. Ακόμη πιστεύεται ότι παρουσιάζονται στον αέρα και δημιουργούν τους ανεμοστρόβιλους, [GLi] όταν χορεύουν. Ανακατεύονται και στις διασκεδάσεις των ανθρώπων και πολλές φορές αρπάζουν τους λυράρηδες και τους τραγουδιστές για τη δική τους διασκέδαση. Προτιμούν να εμφανίζονται το μεσημέρι. Πολλές φορές παντρεύονται τον άντρα που θα κατορθώσει να κλέψει το πέπλο τους, κάνουν παιδιά, αλλά αν ξαναπάρουν το πέπλο τους εγκαταλείπουν το σπίτι, χωρίς όμως να πάψουν να φροντίζουν τα παιδιά τους. Τις νεράιδες δεν μπορούν να τις δουν παρά μόνο οι αλαφροΐσκιωτοι.
