Για την καταγωγή αυτών των γιορτών έχουν γίνει πολλές υποθέσεις.
Υποστηρίζεται ότι προήλθαν από τις ρωμαϊκές καλένδες ή από τις γιορτές που γίνονταν στα χρόνια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, από τους οπαδούς της θρησκείας του Μίθρα, για τα γενέθλια του θεού-ήλιου κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο.
Παρόμοιες γιορτές είχαν και οι αρχαίοι Έλληνες κατά τις ημερομηνίες που γιόρταζαν την αρχή του νέου έτους.
Η συνήθεια να γιορτάζεται η Πρωτο[GLi]χρονιά επέζησε και μαζί της επέζησαν και πολλές από τις συνήθειες που είχαν οι άνθρωποι τότε.
Αρκετές συνδέθηκαν με χριστιανικές γιορτές και με το όνομα του αγίου Βασιλείου.
Ο χριστιανισμός δεν μπόρεσε να εξαλείψει τον παγανιστικό χαρακτήρα πολλών συνηθειών και εθίμων, που εξακολούθησαν να τηρούνται.
Στον τόπο μας οι συνήθειες για τις γιορτές του νέου έτους ήταν πολλές και συνδέονταν με την πίστη του ανθρώπου ότι η καλή αρχή προδικάζει και τη συνέχεια ή ακόμα και το τέλος. Έτσι, προσπαθούσαν ώστε με την είσοδο του καινούριου χρόνου να αρχίσουν όλα ευνοϊκά και ευχάριστα. Διατηρούνται ως σήμερα έθιμα, όπως τα κάλαντα, το κόψιμο της βασιλόπιτας, οι επισκέψεις, οι ανταλλαγές δώρων, οι ευχές κ.ά.
