(Αλφαβητάριο)
Είναι το δέκατο όγδοο γράμμα του ελληνικού αλφάβητου και ονομάζεται σίγμα, ίσως επειδή όταν προφέρετε, παράγει συριστικό ήχο.
Προήλθε από το φοινικικό «σχίν», που σήμαινε δόντι.
Ανήκει στα ημίφωνα,[GLi] λέγεται συριστικό και ο ήχος του παρουσιάζει κάποια διάρκεια κατά την άρθρωση. Μετά τα ουρανισκόφωνα (κ, γ, χ) το συγχωνεύεται μαζί τους στο φθόγγο ξ, μετά τα χειλόφωνα (π, β, φ) στο φθόγγο Ψ και μετά το οδοντόφωνο δ, στο φθόγγο ζ, πριν από ηχηρό σύμφωνο (β, γ, δ, λ, μ, κλπ) προφέρεται σαν ζ (ασβέστης, στους δρόμους κλπ).
Το Σ, ή, σ, σημαίνει τον αριθμό 200, το Σ, ή, σ, τον[GLi] αριθμό 200.000. Το ς, (που γράφεται και στ΄) σημαίνει τον αριθμό 6.
