Τεράστια κύματα που δημιουργούνται, ύστερα από μεγάλους υποθαλάσσιους σεισμούς (πάνω από 6,5 ρίχτερ, σε βάθος μικρότερο των 50 χλμ.) οι εκρήξεις ηφαιστείων, λόγω της [GLi] μετατόπισης του πυθμένα της θάλασσας.
Η ταχύτητα των κυμάτων αυτών μπορεί να φτάσει τα 800 χλμ. την ώρα. Το ύψος τους, ενώ μέσα στη θάλασσα συνήθως δεν ξεπερνάει το μισό μέτρο, στις ακτές μπορεί να φτάσει τα 40 μ.
Η λέξη τσουνάμι είναι ιαπωνική και σημαίνει κύμα του λιμανιού. Αυτά τα κύματα δεν πρέπει να συγχέονται με τα παλιρροϊκά, γιατί η αιτία της δημιουργίας τους είναι διαφορετική.
Από τα πιο καταστρεπτικά τσουνάμι που έχουν αναφερθεί στα ιστορικά χρόνια ήταν αυτό που ακολούθησε την έκρηξη του ηφαιστείου Κρακατάου στην Ινδονησία, το 1883, του οποίου τα κύματα κινήθηκαν τουλάχιστον στη μισή περιφέρεια της Γης, το τσουνάμι που έπληξε την Ιαπωνία το 1908 και από το οποίο έχασαν τη ζωή τους 120.000 άτομα, το τσουνάμι που προκλήθηκε από υποθαλάσσιο σεισμό στον Ινδικό ωκεανό, το 2004, και προκάλεσε δεκάδες χιλιάδες θανάτους και ανυπολόγιστες υλικές ζημίες σε όλες τις χώρες τις περιοχής, κ.ά.
Στον ελληνικό χώρο το μεγαλύτερο τσουνάμι δημιουργήθηκε από την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης, περίπου 2.000 χρόνια π.Χ.
Εικάζεται ότι εκείνα τα κύματα έφτασαν τα 120 μ. ύψος.
Στην ίδια περιοχή έχει καταγραφεί και το μεγαλύτερο τσουνάμι του 20ού αι. στη χώρα μας: το 1956 πάλι από έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης δημιουργήθηκαν κύματα που έφτασαν στο νησί της Αμοργού τα 25 μ.
