Αεροπλάνο κατάλληλα διασκευασμένο για να πραγματοποιεί προσθαλάσσωση και αποθαλάσσωση.
Το υδροπλάνο μπορεί να διαθέτει πλωτήρες, αντί για τροχούς, κάτω από τα φτερά και [GLi] την άτρακτο, ή, η κάτω επιφάνεια της ατράκτου να έχει σχήμα ανάλογο με το κάτω μέρος ενός πλοίου.
Και στις δύο περιπτώσεις το τμήμα του υδροπλάνου που βρίσκεται μέσα στο νερό έχει σχήμα σκάφους βενζινακάτου μεγάλης ταχύτητας που ευνοεί την ανάπτυξη θετικής υδροδυναμικής άνωσης, έτσι ώστε με την αύξηση της ταχύτητας του σκάφους οι πλωτήρες, ή, η άτρακτος να βγαίνουν στην επιφάνεια του νερού και έτσι να είναι δυνατή η παραπέρα αύξηση της ταχύτητας, απαραίτητη για την αποθαλάσσωση, που διαφορετικά θα ήταν αδύνατη, λόγω της αντίστασης του νερού στην κίνηση.
Το υδροπλάνο εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1909 στη Γαλλία.
Εφευρέτης του θεωρείται ο Ανρί Φαμπρ.
Κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου κατασκευάστηκαν διάφοροι τύποι υδροπλάνου τόσο για πολιτική όσο και για στρατιωτική χρήση. Ωστόσο, μετά το β’ παγκόσμιο πόλεμο το υδροπλάνο πέρασε στη φάση της παρακμής του και πλέον χρησιμοποιείται ελάχιστα, κυρίως σε νησιωτικά συμπλέγματα.
Γραμματική : Στη γραμματική της ελληνικής γλώσσας αναφαίρετε και ανήκει στα ουδέτερα. (το υδροπλάνο).
Επιμέλεια Άρθρου : Γεώργιος Λυμπερόπουλος
