Φυτό χαρακτηρίζεται με την πλατιά (γενική ή θεωρητική) έννοια ο ένας από τους δύο τύπους, με τους οποίους παρουσιάζονται οι ζωντανοί οργανισμοί στη Γη (ο άλλος είναι το ζώο).
Στην περίπτωση αυτή η ονομασία φυτό είναι ταυτόσημη με την ονομασία «φυτικός οργανισμός».
ΟΡΙΣΜΟΣ ΦΥΤΟΥ : Με τη στενή έννοια (κοινή σημασία της λέξης) λέγοντας φυτό εννοούμε το φυτικό εκείνο οργανισμό που έχει ρίζες, βλαστό και φύλλα.
Στις κατώτερες μορφές (μονοκύτταροι και [GLi] μικροσκοπικοί οργανισμοί) η διάκριση ανάμεσα σε φυτικούς και ζωικούς οργανισμούς είναι δύσκολη.
Τα κύρια χαρακτηριστικά των φυτικών οργανισμών είναι ότι στερούνται κίνησης και αισθήσεων, είναι ανεξάρτητα από άλλους οργανισμούς, γιατί είναι αυτότροφα, μπορούν δηλαδή με τη φωτοσύνθεση να συνθέτουν από ανόργανες ουσίες του εδάφους και του αέρα οργανικές ενώσεις για τις ανάγκες (θρέψη) τους.
Τέλος, ένα βασικό χαρακτηριστικό είναι ότι τα κύτταρά τους, εκτός από την κυτταρική μεμβράνη, περιβάλλονται και από το κυτταρικό τοίχωμα.
Σε σχέση όμως με τα χαρακτηριστικά αυτά υπάρχουν και εξαιρέσεις, όπως μικροοργανισμοί που κινούνται (βακτήρια, φύκη, μαστιγωτά) ή ετερότροφοι οργανισμοί, όπως οι μύκητες που ζουν παρασιτικά ή σαπροφυτικά, ή και ανώτερα σαπροφυτικά ή παρασιτικά φυτά (οροβάγχη, ιξός).
Γι’ αυτό και υπάρχουν δύο απόψεις σχετικά με τον όρο «φυτό».
Σύμφωνα με μία άποψη στα φυτά ταξινομούνται τα Βακτήρια, τα Φύκη, οι Μύκητες, οι Λειχήνες, τα Βρυόφυτα, τα Πτεριδόφυτα και τα Σπερματόφυτα. Σύμφωνα με άλλη άποψη στο Βασίλειο των Φυτών ανήκουν μόνο τα Κρυπτόγαμα ή Σποριόφυτα, δηλαδή τα Φύκη, οι Μύκητες, οι Λειχήνες, τα Βρυόφυτα και τα Πτεριδόφυτα, και τα Φανερόγαμα ή Σπερματόφυτα, δηλαδή τα Αγγειόσπερμα και Γυμνόσπερμα.
Τα φυτά διαιρούνται, ανάλογα με το βιολογικό τους κύκλο, σε μονοετή, διετή, πολυετή (και αιωνόβια)· ανάλογα με τη σύστασή τους, σε ξυλώδη και ποώδη· ανάλογα με τη μορφολογία τους σε δέντρα, θαμνώδη, αναρριχώμενα, φρυγανώδη· ανάλογα με το περιβάλλον στο οποίο ζουν, σε υγρόφυτα, μεσόφυτα, ξηρόφυτα, υδρόφιλα ή υδροχαρή· ανάλογα με το κλίμα που προτιμούν σε θερμόφιλα, ψυχρόφιλα· και ανάλογα με το αν είναι αυτοφυή ή όχι, σε άγρια ή καλλιεργούμενα.
Τέλος, τα καλλιεργούμενα, ανάλογα με τη χρησιμοποίηση των διάφορων φυτικών τους μερών (κορμού, ξύλου, καρπών κτλ.), διακρίνονται σε δασικά, βιομηχανικά, εδώδιμα, αρωματικά, φαρμακευτικά, καλλωπιστικά κτλ.
Η σημασία των φυτών, εκτός από το γεγονός ότι αποτελούν τη βασική τροφή για τα ζώα και τους ανθρώπους και τους προσφέρουν ένα πλήθος προϊόντων, είναι τεράστια· εμπλουτίζουν την ατμόσφαιρα με οξυγόνο, απορροφούν το διοξείδιο του άνθρακα, προστατεύουν το έδαφος από τη διάβρωση, ομορφαίνουν το τοπίο, προσφέρουν σκιά και αναψυχή στους ανθρώπους, φωλιά και προστασία για τα ζώα κ.ά.
Επιμέλεια Άρθρου : Γεώργιος Λυ,περόπουλος
