Για το χρόνο που παρουσιάστηκε η πρώτη ραπτομηχανή και τον εφευρέτη της δεν υπάρχει θετική μαρτυρία.
Οι Άγγλοι θεωρούν [GLi]φευρέτη της το συμπατριώτη τους Τόμας Σεντ, που πήρε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και εκμετάλλευσης το 1790 για μια μηχανή που θα έραβε σόλες παπουτσιών.
Αντίθετα, οι Γάλλοι αναγνωρίζουν ως εφευρέτη της ραπτομηχανής το ράφτη Β. Τιμονιέ, ο οποίος το 1829 παρουσίασε μια μηχανή που μπορούσε με συνεχές νήμα να κάνει αλυσιδωτή ραφή.
Η ραπτομηχανή αυτή έγινε περισσότερο γνωστή, γιατί κυκλοφόρησε πλατύτερα.
Πρέπει επίσης να αναφερθεί και η συμβολή του Αυστριακού Ι. Μάδερσπεργερ, ο οποίος το 1814 παρουσίασε μια απλή και εύχρηστη ραπτομηχανή, την οποία τελειοποίησε το 1839.
Οι σύγχρονες όμως ραπτομηχανές έχουν ως βασικό τους πρότυπο τη ραπτομηχανή που ο Αμερικανός Η. Χάουε κατασκεύασε το 1846 στη Μασαχουσέτη, αν και αυτή ήταν αντίγραφο της ραπτομηχανής που ο Ου. Χοντ κατασκεύασε το 1834 στη Νέα Υόρκη, αλλά ποτέ του δεν εκμεταλλεύτηκε εμπορικά.
Οι πρώτοι τύποι ραπτομηχανής ήταν χειροκίνητοι ή ποδοκίνητοι, ωστόσο στη σύγχρονη μορφή τους οι[GLi]ραπτομηχανές είναι ηλεκτροκίνητες με δυνατότητες αλλαγής του συστήματος της βελόνας και της ραφής, ώστε να κατασκευάζονται κεντήματα, κουμπότρυπες κ.ά.
Η σύγχρονη βιομηχανική παραγωγή έτοιμων ρούχων οφείλει την ανάπτυξή της κυρίως στις δυνατότητες και την οικονομία χρόνου που προσφέρουν οι ραπτομηχανές.
