(ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ)
Βασιλιάς της Αίγινας και παππούς των ηρώων Αχιλλέα και Αίαντα του Τελαμώνιου. Πατέρας του ήταν ο Δίας και μητέρα του η ωραιότερη από τις είκοσι κόρες του ποτάμιου θεού Ασωπού, η Αίγινα.
Γεννήθηκε στην Αίγινα, που ονομάστηκε έτσι από τη μητέρα του, της οποίας υπήρξε ο πρώτος βασιλιάς. Ο Αιακός υπήρξε ο ευνοούμενος των θεών, γιατί διακρινόταν μεταξύ όλων των ανθρώπων για τη σοφία, την ευσέβεια και τη δικαιοσύνη του.
Οι θεοί δέχονταν και ικανοποιούσαν [GLi] τις προσευχές του και οι υπήκοοί του, επειδή πολλές φορές ωφελήθηκαν από αυτή την εύνοια των θεών προς τον Αιακό, έχτισαν το “Αιάκειον” και καθιέρωσαν γιορτές, τα “Αιάκεια”.
Ο Αιακός νυμφεύτηκε την κόρη του Σκίρωνα Ενδηίδα και μαζί της απέκτησε δύο γιους, τον Πηλέα, πατέρα του Αχιλλέα, και τον Τελαμώνα, πατέρα του Αίαντα.
Η Ήρα όμως, που δε συγχωρούσε στην Αίγινα το δεσμό της με τον Δία, θέλησε να εκδικηθεί το νησί της. Έστειλε λοιπόν έναν τρομερό λοιμό, από τον οποίο πέθαναν όλοι οι Αιγινήτες, εκτός από τον Αιακό και τους δύο γιους του.
Απελπισμένος ο Αιακός καθόταν στη ρίζα μιας βελανιδιάς και παρατηρώντας τα μυρμήγκια, που δούλευαν πλάι του, ευχήθηκε να έχει τόσους υπηκόους, όσα τα μυρμήγκια της βελανιδιάς.
Ο Δίας άκουσε την ευχή του και μεταμόρφωσε τα μυρμήγκια σε ανθρώπους εργατικούς και πειθαρχικούς. Τους νέους κατοίκους της Αίγινας ο Αιακός τους ονόμασε Μυρμιδόνες και τους μοίρασε με μεγάλη δικαιοσύνη τα χωράφια του νησιού. Πολλοί από αυτούς ακολούθησαν αργότερα τον Πηλέα στη Φθία της Θεσσαλίας και αποτέλεσαν τον ασυναγώνιστο στρατό των Μυρμιδόνων, που συνόδεψαν τον Αχιλλέα στην Τροία.
Ο Αιακός δεν ευτύχησε μόνο στη ζωή του. Μετά το θάνατό του οι θεοί εξακολούθησαν να τον εκτιμούν.
Γι’ αυτό τον όρισαν κριτή των νεκρών στον Άδη, όπου εκτελούσε το έργο του μαζί με δύο άλλους, που, όπως και αυτός, είχαν διακριθεί για τη σοφία και τη δικαιοσύνη τους, τον Μίνωα και τον Ραδάμανθη.
