(Μυθολογικό Λεξικό)
Θεά της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας που αποτελούσε προσωποποίηση της φιλονικίας, της λογομαχίας, της διένεξης.
Θεωρείται αδερφή του Άρη ή κατ’ άλλη παράδοση κόρη της Νύχτας.
Αρχικά κατοικούσε στον Όλυμπο, αλλά επειδή προκαλούσε διχόνοιες ανάμεσα στους θεούς, ο Δίας την έδιωξε.
Είχε τη δύναμη να μεγαλώνει και να φτάνει με το κεφάλι της στον ουρανό. Απεικονίζεται με μορφή φτερωτής γυναίκας.
Είναι γνωστή από τους γάμους του Πηλέα και της Θέτιδας.
Επειδή δεν την κάλεσαν στους γάμους τους, έριξε ένα μήλο, το περίφημο μήλο της Έριδας, το οποίο έγινε αφορμή φιλονικίας μεταξύ της Αθηνάς, της Ήρας και της Αφροδίτης και απώτερη αφορμή του τρωικού πολέμου.
