Τροφή των θεών σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία.
Στην Οδύσσεια αναφέρεται ότι την αμβροσία την[GLi] έφερναν στον Δία περιστέρια, που πετούσαν πολύ γρήγορα ανάμεσα από τις Συμπληγάδες Πέτρες.
Καμία θετική περιγραφή για την αμβροσία δεν έχουμε, γιατί ο κάθε ποιητής την περιέγραφε όπως τη φανταζόταν.
Έτσι στον Όμηρο η λέξη χρησιμοποιείται με δύο σημασίες:
1. Το φαγητό των θεών. Χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με το νέκταρ ως ποτό.
2. το ευωδιαστό μύρο, με το οποίο άλειφαν οι θεοί το σώμα τους.
Η αμβροσία ήταν γλυκύτατη στη γεύση και απαγορευόταν η χρήση της από τους θνητούς.
Πολλοί τη θεωρούν μέλι και άλλοι ολοκαύτωμα θυσιών ή εκλεκτό ψωμί.
Άλλος Ορισμός για την Αμβροσία
Μερικοί ποιητές θεωρούν την αμβροσία φαγητό, άλλοι όμως τη θεωρούν ποτό.
Άλλοι λένε πως είναι εννιά φορές ποιο γλυκιά από το μέλι. Όποιος θνητός γευόταν αμβροσία γινόταν αθάνατος.
