Στην αρχαία λογοτεχνία μυθογράφοι ονομάζονταν όσοι ασχολούνταν με τη μελέτη και την ερμηνεία των μύθων που αναφέρονταν σε θεούς ή ημίθεους ή με τη συγκέντρωση και καταγραφή τους.
Σπουδαίοι μυθογράφοι κατά την αρχαι[GLi]ότητα ήταν ο Ευήμερος ο Μεσσήνιος, που υποστήριζε ότι οι θεοί είναι άνθρωποι θεοποιημένοι, ο Λούκιος Κορνούτος, που συνόψισε τις ετυμολογικές και συμβολικές ερμηνείες των στωικών για την ποιητική και λαϊκή μυθολογία, ο Παλαίφατος, που προσπαθούσε να βρει τις φυσικές ερμηνείες των μύθων, ο Αντώνιος Λιβεράλης, ο Διονύσιος ο Σκυτοβραχίονας, ο Παρθένιος, ο Ερατοσθένης, ο Απολλόδωρος κ.ά.
